maart 1946
Beveren huldigt zijn Bevrijders.

Een standaard werd aan het tweede Poolse Pantserregiment overhandigd.

4 maart 1946 - Gazet van Antwerpen :

Zestien maanden zijn reeds verlopen sedert de gemeente Beveren-Waas door de Poolse regimenten, en in het bijzonder door het 2de Pantserregiment werd bevrijd. Maar toch zijn de inwoners hun koene bevrijders niet vergeten. Daarom was er op zaterdagmorgen een plechtigheid te Beveren-Waas belegd, waarop de gemeente, door het overhandigen van een Erestandaard, haar dankbaarheid wou betonen.

Een dikke sneeuwlaag bedekte ’s morgens de grote plaats; maar onmiddellijk zijn de werklieden der gemeente begonnen, met vlak voor het gemeentehuis, een vierkante plaats vrij te maken.

Daar is het dat, te half tien, het Poolse 2de Pantserregiment, met een muziekkapel voorop staat opgesteld.
Over de balustrade van de pui hangen de roodwitte Poolse kleuren waarop het schild met de Poolse adelaar.
Terwijl de genodigden, waaronder meer generaal Rudnicki, die generaal Maczek vertegenwoordigt; colonel Majewski, de Belgische colonel Noël (*) en majoor Dobbeleir, in de grote zaal van het gemeentehuis welkom worden geheten door burgemeester Lesseliers omringd van de gemeenteraad, schouwt majoor Gutowski, commandant van het regiment, de troepen.

Onder de genodigden bevindt zich ook de 15-jarige Jozef Hellinckx, die vorig jaar met het Pools Kruis vereerd werd. Velen zullen zich nog wel herinneren, hoe deze moedige knaap bij de bevrijding der gemeente, verschillende keren na een, door de Duitse linies heen aan de Poolse legers en aan de Weerstand de posities van de vijand ging bekend maken. Stralend van geluk moet hij meermaals de hand drukken van de hogere Poolse officieren die hem herkennen en hem nogmaals komen gelukwensen. Ook zijn ouders delen in de gelukwensen.

Hierna gaat het in opmars over de grote plaats naar de kerk waar door Z. E. H. Deken Sturm een plechtige Dankmis wordt opgedragen. Het is de Poolse almoezenier, die van op de kansel, de soldaten toespreekt.
Onmiddellijk na de H. Mis worden de troepen weer voor het gemeentehuis opgesteld en kan de eigenlijke plechtigheid aanvangen.

De Erestandaard rust op een tafel die voor de genodigden staat opgesteld. Een na een naderen de Commandant van het corps, de Chef van de divisie, de burgemeester van Beveren-Waas, en verscheidene Poolse officieren, om een gedenknagel waarop hun naam vermeld staat, in de stok van de Standaard te kloppen. Laatst van al nadert een soldaat van het regiment om in naam van zijn makkers, ’n laatste gedenknagel in de stok te drijven.
Hierop geeft een Pools adjudant lezing van de stichtingsakte.

Nadat Z. E. H. Deken Sturm de Standaard gezegend heeft, wordt deze door burgemeester Lesseliers plechtig overhandigd aan de Corpscommandant, terwijl de muziekkapel ’t Poolse nationale lied aanheft.
De bevelhebber van het regiment legt de eed af op de Standaard, waarna deze met een erewacht omgeven, voor de genodigden wordt opgesteld, na eerst in revue voorbij het regiment te zijn gedragen.

De burgemeester houdt een korte rede, waarin hij nogmaals zijn hulde en dank uitspreekt aan de moedige bevrijders.
Generaal Gutowski antwoordt dan in het Frans en verklaart, dat de Poolse soldaten immer met vreugde zullen terugdenken aan de wijze waarop ze in Beveren-Waas ontvangen werden.
Hierop onthult de generaal een gedenkplaat, werk van onderofficier Szumlias van het 2de Poolse Pantserregiment, waarop volgende tekst te lezen staat : “ Het tweede Pantserregiment aan de gemeente Beveren-Waas, als blijk van dankbare genegenheid, met hoop op blijvende Pools - Belgische vriendschap.”

In paradepas stapt het regiment op, na eerst voorbij de overheden en de Erestandaard te zijn gedefileerd.
Hierna namen de genodigde deel aan een diner, dat in de zaal “Hindra” werd opgediend door het Poolse leger. Ook de Poolse officieren en onderofficieren namen er aan deel.
Bij het dessert nam de burgemeester nogmaals het woord en zegde fier te zijn, in naam der gemeente, de Erestandaard te hebben mogen overhandigen. Hij stelt deze standaard voor als een ziel. Soldaten en officieren verlaten het leger, maar de standaard blijft als een eeuwig zinnebeeld. Door de vlugge bevrijding vielen er haast geen slachtoffers in de gemeente. We zijn vrienden geworden en hopen het voor altijd te blijven.
De burgemeester stelt voor het glas te ledigen op het vrije en onoverwonnen Polen. Hierop weerklinkt het Pools nationaal lied.

Een Pools officier dankt de burgemeester en zegt, dat zijn soldaten fier zijn hier te hebben kunnen strijden. Het was voor de Poolse soldaten onmogelijk om hun eigen vaderland te bevrijden. Maar hier in het Vlaamse land hebben ze, weliswaar niet zonder verliezen, een volk kunnen bevrijden van het juk der bezetting. De officier stelt voor een heildronk te doen op België en op het Belgisch Vorstenhuis.

Na afloop van het diner wordt op het gemeentehuis een erewijn geschonken.
Te acht uur ’s avonds, had in de zaal “ Hindra ” een bal plaats, waar Poolse soldaten weer met de inwoners der gemeente in vriendenkring konden samen zijn.
Beveren-Waas weet wat het aan het Tweede Poolse Pantserregiment te danken heeft en heeft dien dank op schone wijze uitgedrukt.

Einde verhaal in Gazet van Antwerpen.

Landmarc

Bronnen
Kapitein Czeslaw Kajpus, oud-strijder van de 1ste Poolse Pantserdivisie
(*) Het betreft hier in feite de Poolse colonel Noël, artilleriecommandant.
Gazet van Antwerpen 4 maart 1946
Uit geschriften van de Beverse heemkundige de heer Gabriël Willems.