HISTORIA
GABRIËL WILLEMS m.m.v. RICHARD
WILLEMS
De bevrijding van Beveren
(september 1944) in de context van de internationale
gebeurtenissen
Overname uit Het Land van Beveren, jg. 53, 2010, nr. 2;-
Hertogelijke Heemkundige Kring Het Land van Beveren vzw =
www.landvanbeveren.be.
Op Erfgoeddag, zondag 25 april 2010, opende het Gemeentelijk
Heemkundig Museum opnieuw de deuren. Jaarthema voor het
seizoen 2010 is ”Beveren tijdens de oorlogsjaren
(1940-1945)”. Aan de hand van documenten en foto’s wordt een
beeld geschetst van het dagelijks leven in de Beverse
deelgemeenten tijdens de Tweede Wereldoorlog. De
tentoonstelling – uitgewerkt in samenwerking met het
gemeentearchief Beveren – is te bezichtigen op de zolder van
kasteel Cortewalle op zondagnamiddag, van 14 tot 17 uur, tot
en met 26 september 2010.
Naar aanleiding hiervan blikken we terug op de bevrijding
van onze regio in 1944, zoals die o.a. door Gabriël Willems
is beleefd. Wat hierna volgt, is geen verhaal. Het zijn
slechts feiten die chronologisch geordend zijn – van 6 juni
1944 (D-Day) tot 25 januari 1945 (einde van de Slag om de
Ardennen) – en een beeld werpen op de gebeurtenissen in
Beveren en tegelijk op de gebeurtenissen die ver buiten onze
grenzen de wereldpers haalden. Het geeft ons vandaag de dag
een totaalbeeld van de evolutie van de laatste
oorlogsmaanden van de Duitse bezetting, van de vluchtende
Wehrmacht, van de snelle invulling van het plots ontstane no
mans’ land door Engelsen en Canadezen, en van de veldtocht
van de Eerste Poolse Pantserdivisie (P.P.D.) van generaal
Stanislaw Maczek (1892-1994).(1) Deze brigade bestond uit
meerdere disciplines namelijk: een pantserdivisie, een
artilleriebrigade, een gemotoriseerde infanteriebrigade, en
een commandogroep met de daarbij horende diensten. Ze
beschikten over ca. 4.000 voertuigen, 450 kanonnen, 400
tanks en 16.000 manschappen. Hun opdracht was om het ”land
in een gordel van stromen geprangd” te heroveren: het
Waasland en het hele gebied ten zuiden van de Westerschelde.
|
Op 9 september 1984 werd in
het centrum van Beveren – het Generaal
Maczekplein, aan het kruispunt achter de
Sint-Martinuskerk – het borstbeeld van de Poolse
generaal Maczek onthuld, geschonken door Czeslaw
Kajpus.
(Foto F. Buys) |
Sinds februari 1944 was de strategische onderwaterzetting
van de Wase polders een feit. De Scheldesluizen bleven
geopend en bij iedere vloed steeg het waterpeil in onze
polders. Op gronden die niet overstroomden, werden
”rommelasperges” geplant. Dit zijn (telefoon)palen van
ongelijke lengte waarvan de koppen met elkaar werden
verbonden met zinkendraad om luchtlandingen onmogelijk te
maken.Ook werden alle openingen en toegangen van de Duitse
bunkers tussen Vrasene en Steendorp – daterend van de Eerste
Wereldoorlog – dichtgemetseld.
Dinsdag 6 juni 1944 – Arromanches (Frankrijk)
Landing van de geallieerden in Normandië. Meer dan 4.000
grote schepen, enkele duizenden kleine bootjes en 11.000
vliegtuigen werden ingezet om een bruggenhoofd te bouwen op
de noordkust van Normandië. Die dag – in de geschiedenis
gekend als ”the longest day” – kwamen er 5.000 ton (vijf
miljoen kilo) bommen tot ontploffing en werden er duizenden
parachutisten en poppen – bij wijze van misleiding – gedropt
boven Normandië. De codenaam voor de landingsplaats was
”Omaha Beach”.(2)
Plan van de zogenaamde ”asperges”:
”Als beveiliging tegen vyandelyke landingen van uit de
lucht, moeten er palen gezet worden op alle open vlakten,
die meer dan 100mx100m oppervlakte hebben. Hierby dient een
afstand van 100m genomen te worden vanaf gebouwen of groote
boomen.”
(Gemeentearchief Beveren, Doel, 1.865.27; foto F. Buys)
Woensdag 7 juni 1944 – Laken
Koning Leopold III wordt met zijn gezin door de Duitsers
overgebracht naar een domein in de omgeving van Dresden.
Maandag 12 juni 1944 – Londen
De Duitse troepen zetten hun vergeldingswapens in, de
eerste V1-bom treft Londen..(3)
Maandag 12 juni 1944 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in het Liber
memorialis het neerstorten van een oorlogsvliegtuig in de
buurt van de Gaverlandkapel tijdens de misviering aldaar:
”[…] Doch ik ging verder niet wetende dat er rond de kapel
een brandend vliegtuig zocht te landen. De piloot had zijn
toestel naar de polders gestuurd ten einde in Melsele
(center) geen slachtoffers te maken. Juist wou ik de H.
Hostie nutten, pardaf … een onbeseffelijke knal. ’t Was
alsof de kapel werd van den grond geheven … Gehuil van het
vluchtende volk … regen van glas enz. Een oogenblik stond ik
aan den grond genageld […] De H. Hostien lagen bedolven
onder de glasscherven. Het kelkdeksel was ongelukkiglijk
door den hevigen schok van den kelk gevallen, en ook hierin
lagen stukken glas […] Schier al de geschilderde ramen der
kapel waren stuk geslagen. Rond de kapel was het eene
algemeene verwoesting […] In eenen omtrek van verscheide
kilometers waren bijna al de ruiten uit. De pastorij had ook
haar deel gekregen. Er waren enkele gekwetste.”
Maandag 26 juni1944 – Normandië
De Franse stad Cherbourg wordt ingenomen door de
geallieerden.
Donderdag 29 juni1944 – Melsele
Het mirakuleuze beeld van O.-L.-V.-van-Gaverland wordt
op een veilige plaats verborgen.
Dinsdag 18 juli 1944 – Brussel
Adolf Hitler vervangt het militair bestuur van België
door een burgerlijkbestuur. Gouverneur van België Alexander
von Falkenhausen (4) wordt afgezet.
Dinsdag 18 juli 1944 – Saint-Lo (Normandië)
Saint-Lo wordt ingenomen door de Amerikanen en zij
beginnen onmiddellijk aan de vestiging van een bruggenhoofd
over de Orne nabij de stad Caen.
Donderdag 20 juli 1944 – Berlijn
In het hoofdkwartier van de Wehrmacht mislukt een
aanslag op Adolf Hilter: er vallen vier doden en zeven
gewonden, maar de Führer blijft ongedeerd.
Dinsdag 25 juli 1944 – Caen
Caen wordt na hevige gevechten door de Amerikanen
ingenomen.
Maandag 31 juli 1944 – Arromanches (Normandië)
De P.P.D. onder leiding van generaal Maczek komt via
Arromanches op het Franse vasteland en strijdt er naast
Britten, Amerikanen en Canadezen in de frontlinie.
Zondag 6 augustus 1944 – Duitsland
De Nazi’s beginnen met de evacuatie van de uitroeiings-
en concentratiekampen in de oostelijke zone.
Dinsdag 8 augustus 1944 – Berlijn
Het volksgerecht spreekt doodstraffen uit tegen de
generaals die betrokken waren bij de aanslag op Hitler van
20 juli. Graaf von Stauffenberg e.a. worden gedood. Generaal
Rommel die bij de aanslag betrokken bleek, zal op 14 oktober
zelfmoord plegen. Het Nazi-bewind arresteert tevens de
voornaamste personen van de vroegere Weimar-republiek en van
de invloedrijke adel (ca. 5.000 man) om te beletten dat er
tegenregeringen zouden gevormd worden. Onder de arrestanten
bevindt zich o.a. Konrad Adenauer.(5)
Donderdag 10 augustus 1944 – Parijs
Volksopstand in Parijs. In samenwerking met het Maquis,
dat hen van wapens had voorzien, bekogelt de Parijse
bevolking vanop de daken de vluchtende Duitsers met
brandbommen en granaten.
Dinsdag 15 augustus 1944 – Provence
De geallieerden onder leiding van generaal de Lattre de
Tassigny landen in Zuid-Frankrijk.
Zaterdag 19 augustus 1944 – Metz (Frankrijk)
Generaal Hans von Kluge, de Duitse veldmaarschalk en
opperbevelhebber van het westelijk front, pleegt zelfmoord
omdat hij in ongenade gevallen was doordat zijn
tegenoffensief naar Mortain mislukte. Hij blijkt ook
betrokken te zijn geweest bij de mislukte aanslag van 20
juli 1944 op Hitler. Maarschalk van Model volgt hem op.
Zondag 20 augustus 1944 – Parijs
Generaal Charles de Gaulle houdt met zijn troepen een
defilé op de Champs Élysées.
”Zeraar valt binnen en vertelt dat den
Duits de tunnels onder water heeft gezet, we zijn
van de stad afgesneden, de overzetboot van
Sint-Anneke ligt stil, en we wachten maar, Brussel
bevrijd, een uur later blijkt het niet waar te zijn,
nog wat later zouden de Canadezen al halverwege
tussen Brussel en Antwerpen zitten, niemand weet nog
wat hij ervan moet en mag geloven…”
(Uit: Op de rand van het nest, van Julien Van
Remoortere)
|
21 tot 31 augustus 1944 – Beveren
Het gonst hier van berichten. Via de pers en over de
radio, o.a. de BBC , wordt het nieuws opgevangen.
Radioamateurs onderscheppen berichten, een passant weet een
verhaal te vertellen, en in de straten hoort men gezegden
als: ”men zegt... ”, ”naar het schijnt…”, ”waarschijnlijk…”
Wat is juist, wat is een ”kwakkel”, of een vals bericht?
De frontlijn van de Duitsers lijkt volledig opgerold. Er is
druk en ongeordend verkeer van het terugtrekkende leger.
Groepjes Duitse soldaten passeren door de straten en nemen
fietsen in beslag. Defecte legerwagens worden, bij gebrek
aan benzine, voortgesleept door andere.
Sommige wagens rijden op de velgen of op aan flarden gereden
banden. Karren getrokken door paarden volgen in de stoet van
terugtrekkende, angstige Duitse soldaten die schieten op
alles wat beweegt. ’s Nachts is het zelfs drukker dan
overdag. Een astmalijdster in de vroegere Doelstraat
– nu Gerard Van Gervenstraat – die het raam opende om wat
verse lucht te krijgen, wordt beschoten maar niet geraakt.
Wellicht zijn de sporen van de inslaande kogels nog te zien.
Vanaf eind augustus 1944 mag niemand zijn huis nog verlaten.
Enkel tussen 12 en 14 uur mag men de straat op. Vanuit de
kerktoren wordt toegezien op de verduistering die van
toepassing was.
Maandag 28 augustus 1944 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Tusschen de statie van Melsele (Waas) en den H. Geesthoek,
Zwijndrecht, rond het Fort, wordt den trein komende van St.
Niklaas, omtrent 10 uur gemitrailleerd door een viertal
vliegers. Er waren zes dooden en een dertigtal gekwetsten,
waaronder twintig ernstig.” en ”Men vangt aan met het graven
van een antitankkanaal, uitgaande van ’Halve Maan’ en
doorgaande tot aan het Fort. Honderden mannen van Melsele en
elders moesten er aan werken.”
Dinsdag 29 augustus 1944 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Groote scharen Duitschers beginnen af te trekken. Dit houdt
aan tot wanneer op 4-9-44 de stad Antwerpen bevrijd wordt.”
Vrijdag 1 september 1944 – Berlijn
Bericht uit Het Laatste Nieuws (6) van 2 september 1944:
”Het hoofdkwartier van de Führer en het opperkommando van de
Wehrmacht maken bekend dat de Duitse troepen in
Noord-Frankrijk zich terugtrekken en dat de geallieerden
Amiens en Verdun hebben ingenomen. In België werden door de
Wehrmacht 1950 weerstanders neergeveld.”
Vrijdag 1 september 1944 – Zuid-Frankrijk
Generaal Dwight Eisenhouwer neemt het opperbevel over
van het Amerikaanse leger.
Zaterdag 2 september 1944 – Gent
De Duitsers voelen de hete adem van de geallieerden in
hun nek en proberen via de pers de bevolking in Vlaanderen
te beïnvloeden en op te zetten tegen de geallieerden.
In de Vooruit is te lezen: ”Nieuwe ernstige
oorlogsgebeurtenissen bedreigen uw land. Terwijl de
voornaamste krachtinspanningen van de Duitsche verdediging
zich voor het behoud van het cultureel erfgoed van ons
werelddeel en voor de redding van het leven der Europese
volkeren tegen den uit het Oosten aanstormende
bolsjewistische kolos richt, pogen de slavenlegers van de
Amerikaansche imperialisten het Westen van Europa te
veroveren. Hun opdracht bestaat er in de geestelijke
krachten van het oudste werelddeel te verstikken, de
ekonomie en de sociale welvaart van onze volkeren te
vernietigen ten einde aan het uitbuitend kapitalisme een
nieuwe prooi te verschaffen. Gij kent ook den omvang van het
onvergeeflijk verraad waaraan Engeland zich schuldig maakt
door zijn samenheulen zoowel met het bolsjiwisme als met den
anti-Europeeschen staat van Roosevelt. Vormt tegenover hen
een front van de orde, van het recht en van de passende
bestraffing. De dag komt dat wij onze vijanden overwonnen en
den socialen vooruitgang van onze Europeesche volkeren
zullen verzekerd hebben. Vlamingen, weest onze vriendschap
en lotsverbondenheid steeds indachtig.” Het bericht wordt
ondertekend door de Reichskommissar voor de bezette gebieden
van België en Noord-Frankrijk Grohe en door SS-Polizeiführer
Jungclaus.
Zondag 3 september 1944 – Brussel
De Welsh Guards bevrijden Brussel. Duitse soldaten
steken hun dossiers in brand in de hal van het Brusselse
justitiepaleis. Dagenlang komt er rook uit de koepel. Na hun
vertrek proberen weerstanders zoveel mogelijk dossiers te
redden om zo o.a. aan namen van collaborateurs te geraken.
De kelders met opgeslagen voedselvoorraad en sterke drank
worden door de Brusselaars leeggehaald.
Maandag 4 september 1944 – Antwerpen
De 11e Britse pantserdivisie, begeleid door de Belgische
brigade Piron, bereikt via Boom de stad Antwerpen en
bevrijdt ze. Britse tanks beschieten de Duitse Kommandatur
op de Meir. Dankzij de goed gecoördineerde actie van
genie-officier Eugène Colson (codenaam Harry) valt de haven
bijna onbeschadigd in handen van de geallieerden.
In Brussel rijdt de Engelse generaal Horroks, begeleid door
de Belgische brigade Piron, naar het koninklijk paleis. Een
geestdriftige massa hindert de rit zodanig dat de brigade
herhaaldelijk moet halt houden om bloemen en attenties in
ontvangst te nemen.
Maandag 4 september 1944 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Men vangt aan met het dooen springen der munitie van het
Fort, gelegen Vendoorn. Ruim twee dagen en een nacht heeft
dit in beslag genomen.”
Dinsdag 5 september 1944 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Ons volk dacht zich ook reeds vrij en […] kwamen de
Belgische vlaggen buiten en was er feeststemming. Spijtig
het was maar al te voorbarig.”
Dinsdag 5 september 1944 – Londen
België, Nederland en Luxemburg ondertekenen een
douaneovereenkomst en richten samen de Benelux op, waarmee
de kiem van de latere Europese Unie wordt gelegd.
Woensdag 6 september 1944 – Poperinge
De Eerste Poolse Pantserdivisie, die in Frankrijk de
Seine overstak en Abbeville bevrijdde, heeft via Hesdin –
waar ze stafkaarten kregen over de noordelijke gebieden –
Sint-Omaars (Saint-Omer) kunnen bevrijden. Ze bereiken de
Frans-Belgische grens en rijden via ”den Abbeel” de stad
Poperinge binnen. In de loop van de namiddag wordt Ieper
bevrijd.
Donderdag 7 september 1944 – Roeselare
In Roeselare sneuvelen tijdens nachtelijke gevechten
zeven soldaten van de P.P.D..
Donderdag 7 september 1944 – Luik
Luik wordt door de 3e Amerikaanse pantserdivisie via
noodbruggen bevrijd. Alle bruggen over de Maas waren door de
Duitsers opgeblazen.
Vrijdag 8 september 1944 – Brussel
De Belgische regering in ballingschap heeft Londen
verlaten en is terug te Brussel.
Vrijdag 8 september 1944 – Tielt
Oprukkende Polen van de P.P.D. en terugtrekkende
Duitsers die de Leielinie verlaten, botsen op elkaar en
strijden om een verkeersknooppunt bij Tielt. De zware tanks
worden gehinderd door de smalle straatjes terwijl Duitse
soldaten zich verschansen in de huizen. Het wordt een
verbeten strijd die uiteindelijk in het voordeel van de
Polen beslecht wordt. De Duitsers geven zich over. Verlies
aan Poolse zijde: acht doden en drie tanks.
Vrijdag 8 september 1944 – Londen
De eerste V-2 raket (7) – gelanceerd vanuit Wassenaar
bij Den Haag – treft Londen.
5 tot 9 september 1944 – Waasland
Het Waasland wacht gespannen af wat er gaat gebeuren.
Wanneer komen de bevrijders? Wat kan en hoe gaat alles
gebeuren? De Belgische vlaggen worden uit de kast gehaald om
de bevrijders te verwelkomen, maar alles gebeurt in stilte
want de Duitsers zijn nog aanwezig. Hier en daar steekt er
iemand al een Belgische vlag, maar haastig en zenuwachtig
worden de vlaggen terug gestreken omdat er nog Duitse
soldaten passeren die hierop agressief reageren. Het Duitse
leger – manschappen en materieel die zich nog in West- en
Oost-Vlaanderen bevinden – zit in de val en kan alleen via
het noorden ontsnappen. De aftocht via Antwerpen is niet
meer mogelijk. De tunnel voor voertuigen is langs de
rechteroever volgestouwd met natiewagens, stootkarren e.d.,
en langs de linkeroever is de toegang opgeblazen waardoor
deze onder water staat.
In Beveren passeren Duitse soldaten op fietsen en karren.
Een auto wordt ter hoogte van Cortewalle in de diepe gracht
geduwd en soldaten zijn zinnens het vehikel met handgranaten
te vernietigen. Ze besluiten echter het niet te doen om de
huizen (lees ruiten) van het Viergemeet te
sparen. Kort na hun vertrek halen omwonenden met geschikt
materiaal de motor eruit.
Via de radio volgt de bevolking de vordering van de
oprukkende geallieerden. Sinds augustus moeten alle radio’s
ingeleverd worden bij de C.O.O.(Commissie Openbare
Onderstand). Na het vertrek van de bewakers halen velen hun
radio terug naar huis en wordt ook het onbewaakte depot
leeggehaald. Achterhoedes van het Duitse leger betrappen de
ijverige personen die het depot leeghalen, en nemen hen
onder vuur. Eén van hen, een man van de Kallobaan, kwam
angstig en hinkend en met een broek vol bloedvlekken langs
onze tuin en achterdeur aan het Viergemeet binnen. Hij vroeg
en kreeg van mijn moeder een andere broek en kon zo
onopvallend thuis geraken.
5 september 1944: talrijke Kallonaars, waaronder
burgemeester Victor Cardon, vieren de bevrijding … iets te
vroeg.
(Verzameling H.H.K. Het Land van Beveren vzw)
Woensdag 6 september 1944 – Lokeren
In de voormiddag bereikte de 7e Britse tankdivisie
Lokeren. De bevrijders worden met bloemen, vlaggen en
luidsprekers verwelkomd maar onmiddellijk verder gestuurd.
In de namiddag keren de Duitsers terug. Prompt worden de
vlaggen gestreken en zwijgen de luidsprekers. ’s
Anderendaags vertrekken de Duitsers definitief uit Lokeren
en nemen de Canadezen de stad in.
Te Belsele worden weerstanders van Waasmunster door de
Duitsers gefusillieerd, en te Verrebroek barricaderen Duitse
soldaten de wegen, beginnen loopgrachten te graven en
installeren anti-tankgeschut.
Vrijdag 8 september 1944 – Doel
Engelse vliegtuigen voeren een eerste aanval uit op het
haventje van Doel.
Zaterdag 9 september 1944 – Gent
De P.P.D. begint vanuit Gent aan een tweevoudige actie,
één richting Antwerpen en één richting Axel en Terneuzen.
Zaterdag 9 september 1944 – Sint-Niklaas, Haasdonk en
Beveren
Engelse soldaten bereiken met hun tanks de Grote Markt
van Sint-Niklaas en sturen onmiddellijk verkenners naar
Haasdonk en Beveren.
Omstreeks 13u30 bereiken Engelse verkenners per antichar,
jeep en rupswagen het dorpsplein van Haasdonk. ”Ik” [Gabriël
Willems], ”toevallig met de fiets in Haasdonk (tussen 12 en
14 uur mocht men buitenkomen), word aangesproken. Men vraagt
me of er Duitse Tigertanks – een gevreesd wapen – in de
omgeving gezien waren. Mijn ’no’ lijkt hen goed nieuws. Ik
fiets terug naar Beveren via de Peerkeswegel, Melselestraat,
Beverenstraat, Rotwegel en Smetswegel. Er waren veel mensen
op de been in Beveren. Ook hier waren al Engelse verkenners.
Ik sprak de Engelse taal en praat met de soldaten, en met de
schutters van het verkenningsvoertuig.(8) Voor hen lag een
landkaart, geen stafkaart. Het was een gewone kaart met
steden, gemeenten en enkel hoofdwegen. Ik rijd naar huis en
zeg aan mijn ouders dat ik met de Engelse bevrijders
gesproken heb in Haasdonk en in Beveren. Ik neem mijn
Michelin-wegenkaart en ga terug naar de Markt waar
ondertussen heel veel volk was bijeengekomen om de Engelsen
te begroeten en de hand te drukken. Ik geef mijn kaart aan
een schutter. De soldaten vragen me om met hen mee te rijden
in het verkennersvoertuig richting Melsele. Eén van de
soldaten staat zijn plaats af aan mij, en ik klim in het
voertuig. Een andere soldaat in het voertuig was een
oud-scout afkomstig van Londen. Via de radio krijgen ze
toelating om verder te rijden richting Antwerpen. Met de
Michelin-kaart op het dak van de wagen vertrekken we naar
Melsele. Ik was nu ook de tolk tussen de verkenners en de
bevolking die de weg opliep om de soldaten te verwelkomen.
Even voorbij het Geel Huis (aan de Vesten ter hoogte van
Beton De Rijcke) vertellen de bewoners dat er nog Duitsers
verschanst zitten in de omgeving van de Smoutpot. Hun
gegevens worden met de radio gemeld aan de leiding te
Sint-Niklaas. Ik stel voor om richting Kallo te rijden via
de Kallobaan, Leurshoek en Koolput. De Engelsen vragen
toelating aan hun oversten en krijgen ze. Aan de Witte muur,
even voorbij de Broekstraat, wordt halt gehouden. Iemand
komtzeggen dat een soldaat zich wil laten gevangen nemen.
Een van de Engelse soldaten gaat mee, de revolver in
aanslag. Hij keert terug met de gevangene die steeds
herhaalt: ”me Ruski, me Ruski”. De krijgsgevangene mocht
plaastnemen in een rupswagen die het verkennersvoertuig
volgde. Omstreeks 17 uur keren de Engelse verkenners terug
naar Sint-Niklaas.”
Een Engelse tank op het Beverse Stationsplein,
ter hoogte van ’Café Casino’,
op 9 september 1944.
(Foto Lucien Maes,verzameling A. Rombaut)
Engelse soldaten met hun tank op 9 september 1944
op de hof van de familie G. Maes-Vermeiren, in de
Kruibekesteenweg.
(Foto Lucien Maes, verzameling A. Rombaut)
En na het avondeten gebeurt het dan toch.
Dries Vanbroek komt als een zot de Donkerstraat
inlopen, schreeuwt: ze zijn daar! En het nieuws
plant zich voort van deur tot deur, wij stormen naar
buiten, zien het Halfdreef te hoop lopen op de Ster,
en volk van overal, uit de Achterhoek, van de
Krabbenhoek en de Glazenleeuw, de Kasteeldreef en
het Leurshoek – en op de plaats waar de Polderdreef
een brede uitsprong maakt, staan drie Engelse
panterswagens, de kanonnen op de polder gericht, de
mensen klissen aan de voertuigen, met harde
ellebogen baan ik mij een weg doorheen de massa,
raak tot op een meter van de pantserwagen, zie hoofd
en bovenlichaam van een soldaat, zwartbestoven
gezicht, zich werend om het vrouwvolk van zijn
lichaam te houden, en iedereen wil hem aanraken, de
bevrijder, de held, de man op wie wij meer dan vier
jaar gewacht hebben,…”
(Uit: Op de rand van het nest, van Julien Van
Remoortere) |
Engelse soldaten op het Beverse Stationsplein, op 9
september 1944.
(Foto Lucien Maes, verzameling A. Rombaut) Zaterdag 9
september 1944 – Kallo en Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Duitschers hebben zich vastgenesteld te Kalloo en in de
Polders rond Melsele. De eerste Engelschen komen.”
Zaterdag 9 september 1944 – Vrasene
Op 9 september bereiken de Canadezen de gemeente Vrasene.
In Beveren, Haasdonk en Melsele waren de Engelsen langs
geweest, maar de nacht van negen op tien september was het
hier en echt niemandsland omdat de geallieerden ’s avonds
terugkeerden naar hun basis te Sint-Niklaas.
Zondag 10 september 1944 – Beveren en Kallo
In de voormiddag rijden Engelse legerwagens op de Markt
en parkeren zich voor de Sint-Martinuskerk. De Jantjes, een
Beverse muziekgroep, hebben zich geïnstalleerd naast de pomp
en spelen lustige deuntjes. De aanwezigen die toestromen,
beginnen spontaan te dansen met de Engelse soldaten.
Op bestuurlijk vlak is in Beveren een vacuüm ontstaan.
Ferdinand Tyteca, Louis Cop (de vader van pater Lucien Cop)
(9) en Van Gool vullen dat onmiddellijk op, en staan in voor
orde en rust. Enkele Antwerpse weerstanders die de orde
verstoren worden door Ferdinand Tyteca tot
de orde geroepen en weggestuurd. Armand Tyteca, zoon van
Ferdinand, vervangt de gemeentesecretaris en een vijftal
andere Beverenaars worden uitgenodigd om bestuurlijke taken
waar te nemen.
”Zo herinner ik [Gabriël Willems] mij nog Achiel
Hulstaert, Albert Noppe, Lea Schmidt, Georges Van Geystelen
en ikzelf. De schepenen van voor 10 mei 1940 – Onghena, Maes
en Vermeiren – nemen terug hun ambt waar en eerste schepen
Onghena wordt aangeduid als waarnemend burgemeester. De
legerleiding heeft zich geïnstalleerd in het gemeentehuis,
en in de burelen van de ravitaillering – de vroegere
herenwoning van baron De Brown deTiège waar zich nu het
Kruidvat en Tea-room Vivaldi bevinden – gonst het van
bedrijvigheid. Wanneer ik er binnen ga, zie ik een tiental
Duitse krijgsgevangenen staan waarvan de identiteit wordt
gecontroleerd. Men stelt mij de vraag of ik bereid ben de
taak op mij te nemen om benzine te verdelen aan
weerstandsgroeperingen en bijzondere burgers, waaronder
dokters.”
Enkele weerstanders van het N.K.B.-3e Sectie Park die uit
Antwerpen naar Beveren zijn afgezakt, rijden – na volgetankt
te hebben bij de Engelsen – met auto’s naar Kallo. Ze
verlaten hun voertuig en gaan te voet verder langs de
Melseledijk die naar het centrum van Kallo leidt. Het was
kermiszondag. Halfweg tussen Keetberg en Kallocentrum worden
de weerstanders vanuit de huizen rechts op de Melseledijk
door de Duitsers gemitrailleerd. Als herinnering aan de elf
gevallen weerstanders wordt een monument opgericht op de
plaats waar ze het leven verloren. (10)
Zes ervan worden op 23 september met alle eer begraven, na
een plechtigheid in de Antwerpse O.-L.-V.-kathedraal. Op het
kerkhof van Kallo ligt het graf van G. Brooks, korporaal bij
The Queens Royal
Regiment die er overleed op 10 september 1944 (11) op het
kerkhof van Melsele ligt het graf van Harold William Warden
van hetzelfde regiment die overleed op 11 september 1944.
(12)
Op zondagavond 10 september vindt een bevrijdingsbal plaats
in zaal Hindra op de Markt, door de weerstand georganiseerd.
Het monument op de Melseledijk, ter herinnering van de
gesneuvelde weerstanders.
(Foto F. Buys) Zondag 10 en maandag 11 september 1944 –
Kallo en Melsele
Kallo wordt beschoten door de Engelsen vanuit Beveren.
Ze stellen hun geschut op aan de grens van de Blokmeers en
het park van het ondertussen verdwenen kasteel Ter Vesten.
Er vallen drie slachtoffers: Gustaaf en Vivienne Janssens,
vader en dochter, en een foormeisje.
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn Liber
memorialis:
”Engelsche tanks rukken Melsele binnen. Zij vallen Kalloo
aan, doch lukken niet de Duitschers te verjagen. Dag en
nacht doen deze uitvallen; de eene heviger dan de andere.”
Maandag 11 september 1944 – Verrebroek
De Canadezen hebben zich opgesteld aan de Zandbaan, de
huidige Expressweg Antwerpen-Knokke. Duitse SS ’ers en
Canadezen beschieten elkaar. De brug over de Watergang wordt
tijdens de nacht van 10 naar 11 september door de Duitsers
opgeblazen. Een misser van de Canadezen om de uitkijkpost in
de kerktoren van Verrebroek uit te schakelen, treft het
gemeentehuis. Veldwachter Amandus Van Bogaert, die sinds 4
september zijn dienst had hervat, wordt getroffen door een
stuk metaal van een ontploffende schrapnel. Hij kan niet
onmiddellijk naar een ziekenhuis gebracht worden en moet
noodgedwongen in Verrebroek blijven. Zijn wonde ontsteekt en
hij lijdt hoge koorts. Wanneer hij uiteindelijk naar de
kliniek in Sint-Niklaas overgebracht wordt, is het te laat
en hij sterft er op 6 oktober aan bloedvergiftiging.
Een gedenkplaat in het onmoetingscentrum De Verre herinnert
aan de zware beschadiging van de toenmalige
gemeenteschool.(13)
Maandag 11 september 1944 – Lokeren
De Poolste troepen bereiken Lokeren.
Maandag 11 september 1944
Gerard De Paep (1898-1985) wordt geschorst als
gedeputeerde van het Oost-Vlaamse provinciebestuur en, door
een besluit van de gouverneur, op 23 december 1944 ook als
provincieraadslid.(14)
Dinsdag 12 september 1944 – Sint-Niklaas
De Poolse troepen bereiken Sint-Niklaas.
Dinsdag 12 september 1944 – Doel
De hele nacht van dinsdag 12 op woensdag 13 september
ontploffen obussen in Doel. Vele huizen worden beschadigd.
Woensdag 13 september 1944 – Beveren
”De Engelsen uit de regio komen samen op de markt te
Beveren, en omstreeks 18 uur is dit herschapen in een
legerkamp. Het regent. Engelse soldaten staan zich te
scheren onder het opgestoken zeil van hun wagens en
spiegelen zich in een stukje gebroken spiegelglas. Anderen
schrijven een brief of bakken iets op een alcoholvuurtje in
een koekenpan of gamel.
Ik [Gabriël Willems] loop rond op de markt en praat met hen.
Ze weten me te vertellen dat ze het vertreksein afwachten om
naar Nederland te vertrekken via Dendermonde, de meest
nabije brug over de Schelde.
’s Anderendaags waren ze weg. Ik heb geen idee hoe laat ze
die nacht vertrokken zijn.”
In Brussel erkent de Belgische regering acht
weerstandsgroeperingen.
Donderdag 14 september 1944 – Beveren
De P.P.D. rijdt Beveren binnen. ”In de namidag
ontmoet ik [Gabriël Willems] een Pools soldaat in de
Kloosterstraat. Ik verwelkom hem, en na een kort gesprek
vraagt hij of ik hem even wil helpen. In de Centrumschool –
toen nog in de Kloosterstraat, waar zich tot voor kort de
openbare bibliotheek bevond – liggen drie obussen van de
Engelse artillerie die niet pasten op hun geschut. De
soldaat vraagt me om ze naar zijn jeep te brengen. De Pool
draagt er twee, en ik draag de derde.”
Vrijdag 15 september 1944 – Brussel
De Brusselse bioscopen heropenen en vertonen Amerikaanse
en Engelse films.
Zondag 17 september 1944 – Arnhem
De geallieerden starten de operatie ”Market Garden”. Het
is een stoutmoedige poging van de geallieerden om een reeks
bruggen over de grote rivieren te bemachtigen en zo de
opmars naar Berlijn via het Ruhrgebied vlot te laten
verlopen. Aan deze operatie nemen 35.000 parachutisten deel
die uit meer dan 1.500 vliegtuigen worden gedropt boven
Nederland. De slag om de Rijnbrug in Arnhem was zeer
verbeten. De geallieerden konden niet op tegen de onverwacht
aanwezige 9e SS -Panzerdivision en de 10e SS -Division
uitgerust met de superieure Tigertank. Rond het Arnhemse
bruggenhoofd en in de stad werden enorme vernielingen
aangericht waarbij heel wat burgers het leven lieten. De
slag om Arnhem staat bekend als één van de hevigste uit de
geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog.
Zondag 17 september 1944 – Beveren
De Polen zijn in Beveren. In de Sint-Martinuskerk wordt
een plechtige hoogmis gecelebreerd. De middenbeuk wordt voor
de Polen vrijgehouden, tot groot ongenoegen van enkele
”kerkstoelbezitters”. Overal wapperen Poolse en Belgische
vlaggen. Deken Leopold Sturm (1875-1963) dankt God om de
bevrijding van Beveren zonder enig bloedvergieten.
In zaal Hindra wordt ’s avonds, één week na het
bevrijdingsbal met de Engelsen, een tweede
bevrijdingsdansfeest met de Polen gehouden. Beveren viert
feest en verbroedert met de Polen.
Maandag 18 september 1944 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Hevige uitval der Duitschers. Het wordt een ware slag.
Mitrailleuzen doorkruisen de straten van ons dorp. Er wordt
hevig geschoten. Iedereen zoekt schuilplaats in de kelders.
Smoutpot, Hennennest, Calishoek vormt het center van het
gevecht. Halfnamiddag wordt het rustig.”
Dinsdag 19 september 1944 – Kallo
De Polen zijn nu in het centrum van Kallo en strijden
tegen de Duitse achterhoede die de aftocht van het
vluchtende leger dekt. De in het nauw gedreven Duitsers
blazen de brug over de Melkader op, verlaten Kallo en
trekken verder naar Zeeland langs de oever van de
Westerschelde, waar ze paarden en materieel achterlaten.
Beverenaar Christiaan Vermeulen herinnert zich dat hij in
Doel twee paarden ging halen waaronder een wit rijpaard van
een officier dat nog een zadel droeg. Het paard liep op de
dijk in de wijk Ouden Doel. Later wordt door de geallieerden
een bevel uitgevaardigd om de paarden over te dragen aan het
leger.
Dinsdag 19 september 1944 – Doel
De hoeve van Hector van den Berghe is het doelwit van
een luchtaanval. Vier vliegtuigen mitrailleren de
legerwagens die op het erf geparkeerd staan.
September 1944 – Zeeuws-Vlaanderen
De Duitsers nemen de veerboten Koningin Wilhelmina en
Koningin Emma – die de dienst over de Westerschelde tussen
Terneuzen en Perkpolder verzekeren – in beslag. Ze gebruiken
ze om hun manschappen naar Zuid-Beveland en Walcheren over
te zetten. De veerboten worden later meegenomen en worden
waarschijnlijk langs de Noordzee naar Duitsland gevaren of
worden vernietigd. Ook vissersvaartuigen en privébootjes
worden gedwongen om Duitsers over te zetten.
Een dag in september 1944 – Beveren
In de Donkerstraat wordt een paard dat door de Duitsers
was achtergelaten dood geslagen, en het vlees wordt verdeeld
onder de bewoners.
Emiel Strooband, bijgenaamd den Breeden (”den Brieën”),
bemerkt een loslopend en achtergelaten paard dat al een
tijdje in de omgeving rondliep. Hij vangt het dier en bindt
het aan een houten telefoonpaal in de Donkerstraat. Hij gaat
een zware houten hamer halen, waarmee men destijds de
varkens slachtte, en slaagt het paard ermee dood.
Beenhouwer Heirbaut en zijn vrouw Liza uit de Krabbenhoek
worden er bij gehaald en het dier wordt ter plaatse, in een
mum van tijd, in stukken gesneden en verdeeld onder de
bevolking. Isidoor Rotthier, toen een kwajongen van zeven
jaar, krijgt de kop van het beest en trekt er mee naar huis.
Isidoorke moest er niet ver mee lopen want het gezin
Rotthier, beter gekend als de Piepollen, woonde schuin over
de plaats waar het dier versneden werd. Het werd een feest!
Van de kaken bakt Rost Mieken, zijn moeder, biefstukken en
alles wat eetbaar was, wordt opgegeten. Heel de Donkerstraat
– waaronder de Doreman, Sappe en Miel Sedu en Roos Kaluit –
delen van dit geschenk dat als het ware uit de hemel kwam
gevallen.
Een dag in september 1944 – Haasdonk
”De juiste datum ken ik niet meer” vertelt Raymond
Van Meirvenne.
”Ik was toen een knaap van 10 jaar oud maar ik herinner mij
nog levendig de hilarische toestanden van die tijd. We
woonden op het Dorp in Haasdonk. Op een bepaalde dag
brachten de Duitsers al hun materaal naar het midden van het
Dorpsplein. Houten kisten, bakken en wat al meer en zelfs
voertuigen werden tot één grote afvalberg gestapeld. Enkele
Duitse soldaten overgoten alles met benzine. Een Duits
soldaat beval alle ramen van de huizen op het Dorpsplein
open te zetten om glasbreuk te voorkomen. Alles werd in
brand gestoken. Het knalde als gewelste door de ontploffing
van nog aanwezige munitie. Wanneer de Duitsers weg waren,
ging iedereen – en natuurlijk ook wij als jonge knapen – op
zoek naar alles wat nog bruikbaar was en niet verbrand of
ergens achtergelaten
was. Ik vond toen tussen hun achtergelaten materiaal een
prachtige grote revolver. Op het ogenblik dat ik hem wou
wegmoffelen en er mee naar huis wou gaan, kreeg ik een draai
om mijn oren van de veldwachter die mijn vondst prompt in
beslag nam. Later heb ik ”mijn” revolver nog terug gezien,
als pronkstuk tegen de schouw van zijn woonkamer.”
”Het waren echt onwezenlijke toestanden”, herinnert
Raymond zich.
“Kinderen liepen rond met munitie. Kogels werden tussen een
draaibank gezet en met een nagel en een hamer tot
ontploffing gebracht. Zelfs defensieve granaten waren tot
speelgoed herleid. Onvoorstelbaar hoe er geen ongelukken
gebeurd zijn. Zoiets vergeet je nooit.”
Dank Raymond voor het bloedstollende en uit het hart verteld
verhaal. Een verhaal dat destijds zeker geen unicum was en
alleen maar de dramatiek van de bevrijding onderlijnt.
Raymond werd later
artillerieofficier, en is auteur van enkele boeken over o.a.
het fort van Haasdonk en de bunkers, en fort Liefkenshoek.
Woensdag 20 september 1944 – Brussel
Prins Karel (1903-1983) wordt door de Verenigde Kamers
tot regent van België verkozen, omdat zijn broer Leopold III
weggevoerd was naar Duitsland en later in (vrijwillige)
ballingschap in Zwitserland verbleef. Hij legde op 21
september 1944 de grondwettelijke eed af.(15)
Woensdag 20 september 1944 – Doel
De Duitsers verlaten Doel en gaan aan wal te Berendrecht.
Een kleine boot met soldaten keert terug, en er worden
springladingen aangebracht op de overgebleven schepen in de
haven. Onmiddellijk na hun vertrek ontploffen de ladingen en
de volledige vloot wordt vernietigd.
Maandag 25 september 1944 – Berlijn
Volkssturm in Duitsland. Adolf Hitler beveelt de totale
mobilisatie: alle mannelijke burgers tussen 16 en 60 jaar
moeten de wapens opnemen en Duitsland verdedigen.
Dinsdag 3 oktober 1944 – Walcheren
Engelse Lancaster bommenwerpers bombarderen bij hoog tij
de zeedijk van Walcheren bij Westkapelle, Veere en Vlisingen.
De bres van zeventig meter – die door uitschuining van eb en
vloed tot achthonderd meter breed zal worden – overstroomt
heel Walcheren. Na hevige artillerieduellen
met de Canadezen geven de Duitsers zich over.
Vrijdag 6 oktober 1944 – Brussel
In het staatsblad verschijnt het besluit over een
grootscheepse monetaire operatie, genaamd Operatie Gutt.(16)
Donderdag 12 oktober 1944 – Antwerpen
De eerste vliegende bom van het type V-1 treft
Antwerpen.
Dinsdag 17 oktober 1944 – Doel
Engelse troepen installeren zich in Doel: de Schelde
moest worden beschermd tegen de aanvallen van Duitse
vliegtuigen, en gezuiverd van mijnen. In de namiddag vindt
er een geïmproviseerde feestparade plaats.
Dinsdag 24 oktober 1944 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Half October komen de V.I. voor den dag. Alle dagen
hebben wij er last van. Doch in den nacht van 23-10-44 op
24-10-44 valt op Melsele zelf, rond 1/2 5 uur ’s morgens de
eerste. Den dag van 24-10-44 komen er verscheidene op onze
parochie neder. De eerste viel achter de woonst van August
Van Moer, eene tweede op den dijk, andere vielen links en
rechts. Geen persoonlijke slachtoffers, maar veel
stoffelijke schade. Vele V.I. komen neer in den polder.”
Vrijdag 3 november 1944 – Knokke
De Duitsers zitten nog in Knokke en houden in het hotel
Dorchester Canadese krijgsgevangen vast. De krijgsgevangenen
overmeesteren op Allerheiligendag hun bewakers. De
Canadezen, geholpen door weerstanders en rijkswachters, doen
de Duitsers op 3 november op de vlucht
slaan.
Dinsdag 28 november 1944 – Antwerpen
Geallieerde schepen meren aan in de haven van Antwerpen.
Er vallen nog meer V-1 en V-2 bommen op het Antwerpse en
dokwerkers die willen werken, krijgen ”bibbergeld”.
Zaterdag 2 december 1944 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”[…] ten 1/2 3 uur namiddag valt eene raketbom rond de
Half Maan. Alfons De Jonghe, schaapherder, was daar juist
met zijne kudde, hij werd getroffen en op den slag gedood,
eene weduwe achterlatende met 11 kinderen. Den wijk ’Den
Esch’ heeft het ook erg te verduren. Tot 4 malen toe komen
V.I en raketbommen op de woningen neder. Het hof ’De Roode
Poort’ wordt erg getroffen. In ’Den Kloet’ rond het hof van
Brys komen meermalen bommen neder.”
Zaterdag 16 december 1944 – Antwerpen
Een V-2 bom komt terecht op de cinema Rex in De
Keyserlei. Er vallen 567 doden en 291 gewonden. De ramp
gebeurt om 15u20 tijdens het draaien van Buffalo Bill, een
Amerikaanse western. Dezelfde dag gaan de Duitsers terug in
de aanval in de Ardennen, het Ardennenoffensief was
begonnen.(17)
Maandag 19 december 1944 en volgende – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Overtalrijke bommen beginnen te vallen, omtrent elke
half uur en soms nog meer, dit duurt zoo den ganschen avond
en den ganschen nacht; het wordt iets verschrikkelijk.
20-12-44. De bommenregen gaat verder. Rond 1/2 10 een zware
slag. Een V.5 valt op het huis an Brys Henri.(18), in den
Kloet. Gansch het huis wordt in puin gelegd; gelukkig geene
slachtoffers; slechts eenige gekwetsten. Rond 7 uur valt een
bom op Kalishoek; verscheidenen huizen erg beschadigd;
talrijke gekwetsten doch geen doodelijk. Ten 10 uur ’s
avonds breekt brand uit bij Frans Van de Vijver op ’t Fortje.
(19) De schuur wordt de prooi der vlammen. 23-12-44. Bommen
en nog bommen. Rond 3 uur komt er eene in de richting van
het dorp en stort met helsch gedruisch en gehuil neder op
eene weide in Kalishoekstraat. Overgroote stoffelijke
schade, ook in de pastorij waar schier alle ruiten worden
uitgeslagen.
Ook de glasramen der kerk hebben het erg te verduren, het
groote raam boven mijnen biechtstoel, de geschilderde ramen
op ’t koor van O.L. Vrouw; de ramen op het koor. Onmogelijk
daar nog dienst te doen; wij moeten onzen toevlucht nemen in
H. Jozefskoor. In den zelfste avond, ten 10 ure valt er eene
in eene weide in de Nieuwe straat.(20). Weerom groote
stoffelijke schade. Op 24-12-44 komt eene bom neder in de
Pauwstraat, achter De Rycke Const.(21), eene andere dicht
bij de kapel van Gaverland, waar zij overgroote
verwoestingen aanricht; alle glasramen zijn weggeslagen.”
Maandag 29 januari 1945 – België
Definitieve en totale bevrijding van België.(22) De
balans na vijf jaar bezetting kan opgemaakt worden, want de
oorlog had zijn tol geëist. Het spoorwegnet was voor meer
dan de helft vernield. Het rollend materiaal werd naar
Duitsland gesleept en wat overbleef was van inferieure
kwaliteit , 1.500 km weg is onbruikbaar, de benzine staat op
de bon, 623 bruggen zijn ingestort of onbruikbaar, de
binnenscheepvaart is bijna onmogelijk door kapotte sluizen
en scheepswrakken die de vaart belemmeren, 8 procent van de
gebouwen is vernield of onbewoonbaar door het oorlogsgeweld,
de industrie is op sterven na dood. Hoogovens en
steenkoolmijnen waren vernield of onder water gezet. Er was
een tekort aan steenkool en een deel van de bevolking leed
honger.
Zondag 29 april 1945 – Melsele
De Melseelse pastoor Frans Pieters vermeldt in zijn
Liber memorialis:
”Het mirakuleuze beeld van O. L. Vrouw van Gaverland
wordt plechtig naar de kapel terug overgebracht. Deze
overbrenging is met zeer veel luister geschied. Op het
initiatief van den E.H. Pastoor werd een prachtige stoet
georganiseerd waaraan al de maatschappijen der parochie
deelnamen.”
Dinsdag 8 mei 1945
Capitulatie van Duitsland: einde van de Tweede
Wereldoorlog in Europa.
Bronnen
Dank aan AXIS-Vredesgenootschap Beveren (www.axis4peace.eu),
en in het bijzonder aan de heer Roland Van Goethem.
Daarnaast gesprekken met o.a. Isidoor en Henri Rotthier,
Armand Tyteca, Raymond Van Meirvenne, Christian Vermeulen en
Marc Zwartelé.
J. VAN REMORTERE, En toen was het oorlog … : dagboek van de
Tweede Wereldoorlog, Antwerpen, 1980.
Kroniek van de 20ste eeuw, Amsterdam, 1985.
Kroniek van België, Antwerpen, 1991.
De oorlogskranten, Brussel, 1993.
Literatuur
Wie meer wil weten over de bevrijding van onze regio, zie:
De eerste Poolse pantserdivisie en de bevrijding van
Vlaanderen in september 1944 : huldeboek aan de Poolse
bevrijders bij de veertigste verjaardag van de bevrijding
van Poperinge, Ieper, Roeselare, Tielt, Aalter, Lokeren,
Sint-Niklaas, Beveren, Poperinge, 1984.
Gesneuvelde soldaten en oorlogsslachtoffers Beveren 1914-18
- 1940-45, Beveren, s.a.
Doel, 8 mei 1945: feestelijke optocht in de Pastorijstraat.
Op de stuurcabine zitten
o.a. Lucienne De Keulenaer en Leonza Hageman.
(Verzameling familie Stuer) Viering 65 jaar bevrijding,
Beveren, 2009.
H. COOLS, De bevrijding van het Land van Beveren en de
zwarte bladzijde van de repressie, in: Het Land van Beveren,
jg. 37, 1994, nr. 4, p. 130-137. Id., De
oorlogsslachtoffers van Melsele in 1940-1945, in: Het Land
van Beveren, jg. 33, 1990, nr. 4, p. 132-154. Id., Kallo’s
wel en wee in Wereldoorlog II, Beveren, 1994. Id., Kallo’s
wel en wee in Wereldoorlog II : de slachtoffers 1940-1945,
in: Het Land van Beveren, jg. 34, 1991, nr. 2, p. 47-83.
Id., Toelichting over de oorlogsslachtoffers 1940-’45 van
Doel, in: Het Land van Beveren, jg. 33, 1990, nr. 2, p.
75-78. C. DE DECKER, De luchtoorlog boven het Land van
Beveren, Beveren, 1992. A. DE WITE, Bommen over Melsele
(1940-1945) : eigentijdse notities van pastoor Frans
Pieters, in: Het Land van Beveren, jg. 33, 1990, nr. 1, p.
23-35. C. KAJPUS en O. VAN DAM, Non omnis moriar… : het
verhaal van Czeslaw Kajpus, officier bij de Eerste Poolse
Pantserdivisie, Nieuwkerken, 1995. S. STUER, Aantekeningen
bij de Duitse aftocht in ’44 en de V-bommenperiode in ’45 te
Doel, in: Het Land van Beveren, jg. 33, 1990, nr. 2, p.
63-74. A. Van Bogaert, Champetter Amandus Van Bogaert
(1875-1944) : het enig slachtoffer van de
septemberbeschieting in 1944 te Verrebroek, in: Het Land van
Beveren, jg. 51, 2008, nr. 2, p. 106-110. P. VAN BOUCHAUTE,
Oorlog in de stad : kroniek van Sint-Niklaas in 1940-1944,
Sint-Niklaas, 1990-1995. R. Van Moer, Welk eiland heette
Chanelaus, Beveren, 1979, p. 152-153. J. VAN REMORTERE, Op
de rand van het nest (Nest-trilogie), Zele, 1974. J.
VERSTRAETEN, Herinneringen aan de bevrijding, in: Vrasene
int Lant van Waes, Vrasene, 1986, p. 288-289. G. WILEMS,
De bevrijding van Beveren in 1944, in: Het Land van Beveren,
jg. 27, 1984, nr. 4, p. 142-148.
Noten
1. Zie: G. VAN POUCKE, De Poolse eerste pantserdivisie in
België : ”Non omnis moriar”, september 1944 (Brussel, 1990);
F. BUYS, A.-M. LIETAER en D. VAN DUYSE, Oorlogs- en
aanverwante gedenktekens te Beveren (Beveren),in: Het Land
van Beveren, jg. 43, 2000, nr. 3, p. 124-125; Z. MIECZKOWSKI,
The soldiers of general Maczek in World War II (Warschau,
2004); Van paardenwagen tot tank : de oorlogsmemoires
(1914-1946) van Stanislaw Maczek (2009).
2. Deze codenaam werd door de Amerikanen gegeven aan de
landingsplaats in Arromanches in Normandië. De Omaha is een
indianenstam van de familie der Sioux, thans wonend in de
staat Nebraska. De naam werd ook gegeven aan een stad in
Nebraska gelegen aan de rechteroever van de Missouri, aan de
Central Pacific Railway. Deze stad werd in 1854 gesticht en
was lang het vertrekpunt voor kolonisten die naar de Far
West trokken.
3. V -1, de eerste van de zogenaamde Duitse V-wapens. V
staat voor ”Vergeltungswaffe”. De V-1 was een bom die op
eigen kracht vloog met een primitieve pulserende
straalmotor, op een relatief lage hoogte, en daarbij een
sputterend geluid maakte. De lancering gebeurde met een
katapultinstallatie. Er werden meer dan 30.000 V-1’s
afgevuurd. De trefzekerheid van dit gevreesd wapen lag aan
de lage kant, met zeer veel burgerlijke slachtoffers tot
gevolg.
4. A lexander von Falkenhausen (1878-1966) was de militaire
bevelhebber van het Duitse militaire bestuur van mei 1949
tot juli 1944 van België en Noord-Frankrijk, en van 20 tot
29 mei 1940 was hij dit ook voor Nederland. Hij was een neef
van Ludwig von Falkenhausen, de bevelhebber over het bezette
België tijdens de Eerste Wereldoorlog. Alexander von
Falkenhausen was betrokken bij het mislukte militaire
complot tegen Adolf Hitler van de Wehrmacht op 20 juli 1944.
Hij werd in Dachau opgesloten, waar hij in 1945 bevrijd werd
door de geallieerden. Hij werd uitgeleverd aan België, waar
hij werd veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf. Maar na
drie weken werd hij vrijgelaten nadat overweldigend bewijs
aantoonde dat hij had geprobeerd zo veel mogelijk Joden en
Belgen te redden van deportatie en executie.
5. Konrad Adenauer (1876-1967) was burgemeester van Keulen
van 1917 tot 1933, en in 1945. Hij werd hij in 1949 verkozen
tot eerste bondskanselier van West-Duitsland, wat hij bleef
tot 1963. 6. T ijdens de Tweede Wereldoorlog verscheen dit
blad onder Duitse censuur.
7. De V-2 was een raket met een lengte van 14 meter die in
de neus een springlading van één ton met zich meevoerde. De
V-2 stortte zich van zeer grote hoogte met een supersonische
snelheid neer op haar doel zodat de bom – anders dan bij de
veel langzamere en kleinere V-1 – niet door vliegtuigen kon
worden onderschept. In totaal werden er vanuit Wassenaar
1.027 V-2’s gelanceerd, waarvan er 517 op Londen
terechtkwamen met 3.000 doden tot gevolg. Nadat de
geallieerden de haven van Antwerpen hadden ingenomen, werden
er door de Duitsers nog 1.712 V-2’s afgeschoten richting
Antwerpen waarbij er 600 de stad troffen, nadat al ca. 4.000
V-1’s waren neergekomen op de stad en de haven. Er vielen
door deze twee moordwapens meer dan 4.000 doden in
Antwerpen.
8. Zo’n verkenningsvoertuig was een relatief klein en licht
gepantserd voertuig op vier volle rubberbanden, met één
chauffeur en twee schutters die een mitrailleur bedienden.
De verkenners stonden rechtop in de wagen die voorzien was
van twee ovale openingen in het dak.
9. Zie F. SMET, De familie Cop van kop tot teen, in: Het
Land van Beveren, jg. 51, 2008, nr. 2, p. 101-105.
10. Zie: F. BUYS, A.-M. LIETAER en D. VAN DUYSE, Oorlogs- en
aanverwante gedenktekens te Beveren (Kallo-Kieldrecht), in:
Het Land van Beveren, jg. 44, 2001, nr. 2, p. 66-67.
11. Ibidem, p. 64.
12. Zie: F. BUYS, A.-M. LIETAER en D. VAN DUYSE, Oorlogs- en
aanverwante gedenktekens te Beveren (Melsele), in: Het Land
van Beveren, jg. 44, 2001, nr. 3, p. 122-123.
13. G eplaatst naar aanleiding van de plechtige inhuldiging
van de nieuwgebouwde gemeenteschool in 1953. Zie: F. BUYS,
A.-M. LIETAER en D. VAN DUYSE, Oorlogs- en aanverwante
gedenktekens te Beveren (Verrebroek - Vrasene), in: Het Land
van Beveren, jg. 44, 2001, nr. 4, p. 169.
14. N . WOUTERS, Het geval De Paep : oorlogsherinnering,
beeldvorming en lokale geschiedschrijving, in: Het Land van
Beveren, jg. 52, 2009, nr. 1, p. 53.
15. P rins Karel (1903-1983) moest zijn taak vervullen
tijdens de moeilijke omstandigheden van de Koningskwestie
tot 20 juli 1950, toen het parlement vaststelde dat er een
einde was gekomen aan de onmogelijkheid tot regeren van
Leopold II.
16. Het kabinet van Pierlot wilde prioritair het
muntprobleem aanpakken. De kans op hyperinflatie was zeer
groot, en om die te vermijden kondigde minister Camille Gutt
aan dat alle biljetten van de Nationale Bank van België hun
betaalkracht verloren. Tegelijkertijd werden alle
depositorekeningen geblokkeerd. Per persoon mocht slechts
2.000 frank worden omgezet in nieuwe biljetten of
deposito’s. Al het geld dat niet kon worden omgewisseld,
werd voor 40 procent geboekt op een tijdelijk geblokkeerde
rekening op naam van de eigenaar. De overige 60 procent werd
definitief geblokkeerd en omgezet in een verplichte
saneringslening. Met deze ingrijpende operatie hoopte men de
prijzen op de zwarte markt met de helft te kunnen drukken en
oorlogswinsten te lokaliseren.
17. De Duitse maarschalk Gerd von Rundstedt zette in de
Ardennen, totaal onverwacht, een hevig tegenoffensief in. De
aanval begon ’s ochtends om 5u30 in een dikke mist. Von
Rundstedt ontplooide een front van bijna 75 km breed, dat
omwille van de mist onbereikbaar was voor de vliegtuigen van
de geallieerden. De verrassing was volledig. In Sankt Vith
was de bevolking nog de bevrijding aan het vieren, toen de
Duitsers terug de stad innamen. Op 22 december 1944
heroverden de Duitsers Saint-Hubert, plunderden de stad en
isoleerden een deel van het Amerikaanse leger in Bastogne.
Generaal Mac Auliffe hield met 18.000 manschappen stand
tegen de Duitse omsingeling. Op de vraag van de Duitsers aan
de Amerikanen om zich over te geven antwoordde generaal Mac
Auliffe ”Nuts”. Bastogne wordt sindsdien door de Amerikanen
”Nuts City” genoemd. Tijdens de zware strijd vielen zeer
veel doden. De geallieerden dropten 850 ton voorraad en
munitie boven Bastogne. Op 26 december 1944 ontzette
generaal Gaffey met zijn pantserdevisie de stad. Door het
offensief werden Malmedy, Rochefort, Saint Hubert, Jemelle
en tal van kleinere dorpen bijna volledig met de grond
gelijk gemaakt. Op 4 januari 1945 mislukte het laatse Duitse
tegenoffensief, en de dag nadien trokken de Duitsers zich
terug. Het einde van de slag om de Ardennen was een feit.
18. N u Trepelandstraat.
19. N u Dweerse Kromstraat.
20. De huidige Spoorweglaan.
21. Thans Appelstraat.
22. Alhoewel de Antwerpse regio nog wekenlang te lijden
heeft van bombardementen. De Melseelse pastoor Frans Pieters
vermeldt in zijn Liber memorialis: ”6-4-45. Sedert 8 dagen
komen geene bommen meer. De laatste viel op Witten Donderdag
ten 6 uur ’s morgens op een stuk land in den Polder [...]
Zoo eindigde deze allerdroeve periode van den oorlog. 150
dagen hadden wij doorgebracht.
TOP |